Ελληνικά 
English 
Προσευχές και πώς να το προσεύχεστε (Στα Αγγλικά, Λατινικά και Ελληνικά)
Το Ιερό Ροδάριο είναι μια αγαπημένη και πιο ισχυρή προσευχή που λέγεται κυρίως από Καθολικούς, αν και πολλοί εξακολουθούν να μην προσεύχονται το Ροδάριο ούτε γνωρίζουν πολλά για αυτό. Ως εκ τούτου, δημιούργησα αυτή τη σελίδα για να δώσω μια διέξοδο πληροφοριών για το Ροδάριο, όχι μόνο στα αγγλικά, αλλά και στα ελληνικά, και σκοπεύω να μοιραστώ όσο το δυνατόν περισσότερα για να διαδώσω το μήνυμα της επιθυμίας της Παναγίας να βοηθήσει τα παιδιά Της. Παρακάτω, θα βρείτε τις προσευχές και τα μυστήρια του Ροδαρίου, τον τρόπο προσευχής, την προέλευση του Ιερού Ροδαρίου από το βιβλίο «Το Μυστικό του Ροζαρίου» του Αγίου Λούις Ντε Μοντφόρ, καθώς και μερικές άλλες χρήσιμες πληροφορίες . Είθε ο Κύριος να σε ευλογεί και να σε φυλάει και η Υπεραγία Θεοτόκος να σε προστατεύει.
*Παρακαλώ σημειώστε: Όλες οι μεταφράσεις του βιβλίου στα ελληνικά «Το Μυστικό του Ροδάριου» - του Αγίου Λούις Ντε Μοντφόρ, είναι δικές μου από τα αγγλικά και δεν είναι οι επίσημες ελληνικές μεταφράσεις. Προορίζονται μόνο για την κατανόηση όσων χρειάζονται ελληνική μετάφραση και όχι για επίσημη χρήση.
Κάντε κλικ στο σημείο που θέλετε να πάτε πρώτα ή απλώς κάντε κύλιση προς τα κάτω
Τμήμα από το «Το Μυστικό του Ροδαρίου» του Αγίου Λούις Ντε Μοντφόρ
«Δεδομένου ότι το Ροδάριο αποτελείται, κυρίως και ουσιαστικά, από την προσευχή του Χριστού και τον Αγγελικό Χαιρετισμό, δηλαδή το Πάτερ ημών και το Χαίρε Μαρία, είναι χωρίς αμφιβολία η πρώτη προσευχή και η κύρια αφιέρωση των πιστών και έχει χρησιμοποιηθεί ανά των αιώνων, από την εποχή των Αποστόλων και των Μαθητών μέχρι σήμερα. Μόνο το έτος 1214 όμως, η Εκκλησία έλαβε το Ροδάριο με τη σημερινή του μορφή και σύμφωνα με τη μέθοδο που χρησιμοποιούμε σήμερα. Το έδωσε στην Εκκλησία ο Άγιος Δομίνικος, ο οποίος το είχε λάβει από την Υπεραγία Θεοτόκο ως μέσο προσηλυτισμού των Αλβιγηνών και άλλων αμαρτωλών. Θα σας πω την ιστορία του πώς το παρέλαβε, που βρίσκεται στο πολύ γνωστό βιβλίο De Dignitate Psalterii, του μακάριστου Alan de la Roche. Ο Άγιος Δομίνικος, βλέποντας ότι η βαρύτητα των αμαρτιών των ανθρώπων εμπόδιζε την μεταστροφή των Αλβιγηνών, αποσύρθηκε σε ένα δάσος κοντά στην Τουλούζη, όπου προσευχόταν συνεχώς για τρεις ημέρες και τρεις νύχτες. Σε αυτό το διάστημα δεν έκανε τίποτε άλλο από το να κλαίει και να κάνει σκληρές μετάνοιες για να κατευνάσει την οργή του Θεού. Χρησιμοποίησε τόσο πολύ την πειθαρχία του που τραυμάτισε το σώμα του και τελικά έπεσε σε κώμα. Σε αυτό το σημείο εμφανίστηκε η Παναγία, συνοδευόμενη από τρεις αγγέλους, και είπε: «Αγαπητέ Δομίνικε, ξέρεις ποιο όπλο θέλει να χρησιμοποιήσει η Αγία Τριάδα για να μεταρρυθμίσει τον κόσμο;» «Ω, Παναγία μου», απάντησε ο Άγιος Δομίνικος, «αυτό το γνωρίζεις πολύ καλύτερα από εμένα, επειδή δίπλα στον Υιό σου Ιησού Χριστό ήσουν πάντα το κύριο όργανο της σωτηρίας μας». Τότε η Παναγία απάντησε: «Θέλω να ξέρεις ότι σε αυτό το είδος πολέμου, το κύριο όπλο ήταν πάντα το Αγγελικό Ψαλτήρι, το οποίο είναι ο θεμέλιος λίθος της Καινής Διαθήκης. Γι' αυτό, αν θέλεις να ακουμπήσεις αυτές τις σκληρές ψυχές και να τις κερδίσεις για τον Θεό, κήρυξε το Ψαλτήρι μου». Σηκώθηκε τότε παρηγορημένος, και φλεγόμενος από ζήλο για τη μεταστροφή των ανθρώπων σε εκείνη την περιοχή, πήγε κατευθείαν προς τον καθεδρικό ναό. Αμέσως, αφανείς άγγελοι χτύπησαν τις καμπάνες για να μαζέψουν τον κόσμο και ο Άγιος Δομίνικος άρχισε να κηρύττει. Στην αρχή του κηρύγματός του, ξέσπασε μια φρικτή καταιγίδα, η γη σείστηκε, ο ήλιος σκοτείνιασε, και έπεσαν τόσες βροντές και αστραπές που όλοι φοβήθηκαν πολύ. Ο φόβος τους ήταν ακόμη μεγαλύτερος όταν, βλέποντας μια εικόνα της Παναγίας εκτεθειμένης σε περίοπτη θέση, την είδαν να σηκώνει τα χέρια της στον ουρανό τρεις φορές για να αποκηρύξει την εκδίκηση του Θεού εναντίον τους, αν δεν κατάφερναν να μεταστραφούν, να διορθώσουν την ζωή τους και να ζητήσουν την προστασία της Αγίας Μητέρας του Θεού. Ο Θεός ευχήθηκε, μέσω αυτών των υπερφυσικών φαινομένων, να διαδώσει τη νέα αφιέρωση του ιερού Ροδαρίου και να την κάνει ευρύτερα γνωστή. Επιτέλους, με την προσευχή του Αγίου Δομίνικου, η καταιγίδα τελείωσε και εκείνος συνέχισε να κηρύττει. Τόσο ένθερμα και επιτακτικά εξήγησε τη σημασία και την αξία του Ροδαρίου που σχεδόν όλοι οι άνθρωποι της Τουλούζης το αγκάλιασαν και απαρνήθηκαν τις ψευδείς πεποιθήσεις τους. Σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα παρατηρήθηκε μεγάλη βελτίωση στην πόλη. οι άνθρωποι άρχισαν να κάνουν χριστιανική ζωή και εγκατέλειψαν τις προηγούμενες κακές συνήθειές τους.
Ο θαυματουργός τρόπος με τον οποίο καθιερώθηκε η αφοσίωση στο ιερό Ροδάριο είναι παρόμοιος με τον τρόπο με τον οποίο ο Θεός έδωσε τον νόμο του στον κόσμο στο όρος Σινά, και προφανώς αποδεικνύει την αξία και την σημασία του. Εμπνευσμένος από το Άγιο Πνεύμα, με οδηγίες της Υπεραγίας Θεοτόκου, καθώς και από την δική του εμπειρία, ο Άγιος Δομίνικος κήρυξε το Ροδάριο για το υπόλοιπο της ζωής του. Το κήρυξε με το παράδειγμά του καθώς και με τα κηρύγματά του, σε πόλεις και σε επαρχίες, σε ανθρώπους υψηλών καθώς και χαμηλών κοινωνικών στρωμάτων, ενώπιον λόγιων και αμόρφωτων, σε καθολικούς και σε αιρετικούς. Το Ροδάριο, που έλεγε κάθε μέρα, ήταν η προετοιμασία του για κάθε κήρυγμα, καθώς και για κάθε του κρυφή συνάντηση με την Παναγία αμέσως μετά». (σελ. 17-19)
Από την ίδια την Υπεραγία Θεοτόκο μέσα από ιδιωτική αποκάλυψη.
Αγγλικά
The Apostles Creed:
I believe in God, the Father Almighty, Creator of Heaven and earth; and in Jesus Christ, His only Son, Our Lord, Who was conceived by the Holy Spirit, born of the Virgin Mary, suffered under Pontius Pilate, was crucified; died, and was buried. He descended into Hell; on the third day He arose again from the dead; He ascended into Heaven, and is seated at the right hand of God, the Father Almighty; from thence He shall come to judge the living and the dead. I believe in the Holy Spirit, the holy Catholic Church, the communion of saints, the forgiveness of sins, the resurrection of the body, and life everlasting. Amen.
Our Father:
Our Father, Who art in heaven, hallowed be Thy name; Thy kingdom come; Thy will be done on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread; and forgive us our trespasses as we forgive those who trespass against us; and lead us not into temptation, but deliver us from evil, Amen.
Hail Mary:
Hail Mary, full of grace. The Lord is with thee. Blessed art thou among women, and blessed is the fruit of thy womb, Jesus. Holy Mary, Mother of God, pray for us sinners, now and at the hour of our death. Amen.
Glory Be:
Glory be to the Father, to the Son, and to the Holy Spirit, as it was in the beginning, is now, and ever shall be, world without end. Amen.
Fatima Prayer:
O my Jesus, forgive us our sins, save us from the fires of hell; lead all souls to Heaven, especially those who have most need of your mercy.
(As requested by the Blessed Virgin Mary at Fatima)
Hail, Holy Queen:
Hail, holy Queen, Mother of mercy, our life, our sweetness and our hope. To thee do we cry, poor banished children of Eve. To thee to we send up our sighs, mourning and weeping in this valley of tears. Turn, then, most gracious advocate, thine eyes of mercy toward us, and after this, our exile, show unto us the blessed fruit of thy womb, Jesus. O clement, O loving, O sweet Virgin Mary.
V. Pray for us, O holy Mother of God.
R. That we may be made worthy of the promises of Christ.
The following prayer may be added after the “Hail, Holy Queen”:
Let us pray. O God, Whose Only-Begotten Son, by His life, death and resurrection, has purchased for us the rewards of eternal life: grant, we beseech Thee, that by meditating upon these mysteries of the most holy Rosary of the Blessed Virgin Mary, we may imitate what they contain, and obtain what they promise, through the same Christ our Lord. Amen.
Λατινικά
Symbolum Apostolicum:
Credo in Deum, Patrem omnipotentem, creatorem caeli et terrae. Et in Iesum Christum, Filium eius unicum, Dominum nostrum, qui conceptus est de Spiritu Sancto, natus ex Maria Virgine, passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus et sepultus. Descendit ad inferos, tertia die resurrexit a mortuis. Ascendit ad caelos, sedet ad dextram Dei Patris omnipotentis. Inde venturus est iudicare vivos et mortuos. Credo in Spiritum Sanctum, sanctam Ecclesiam catholicam, sanctorum communionem, remissionem peccatorum, carnis resurrectionem, vitam aeternam. Amen.
Pater noster:
Pater noster, qui es in caelis: Sanctificetur nomen tuum: Adveniat regnum tuum: Fiat voluntas tua, sicut in caelo, et in terra. Panem nostrum quotidianum da nobis hodie: Et dimitte nobis debita nostra, sicut et nos dimittimus debitoribus nostris. Et ne nos inducas in tentationem, sed libera nos a malo. Amen.
Ave Maria:
Ave Maria, gratia plena: Dominus tecum, benedicta tu in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui, Iesus. Sancta Maria, Mater Dei, ora pro nobis peccatoribus, nunc et in hora mortis nostrae. Amen.
Gloria Patri:
Gloria Patri, et Filio, et Spiritui Sancto. Sicut erat in principio, et nunc, et semper, et in saecula saeculorum. Amen.
Oratio Fatima:
Domine Iesu, dimitte nobis debita nostra, salva nos ab igne inferiori, perduc in caelum omnes animas, praesertim eas quae misericordiae tuae maximae indigent.
Salve, Regina:
Salve, Regina, mater misericordiae; vita, dulcedo et spes nostra, salve. Ad te clamamus exsules filii Hevae. Ad te suspiramus gementes et flentes in hac lacrimarum valle. Eia ergo, advocata nostra, illos tuos misericordes oculos ad nos converte. Et Iesum, benedictum fructum ventris tui, nobis post hoc exsilium ostende. O clemens, o pia, o dulcis Virgo Maria.
V. Ora pro nobis, sancta Dei Genitrix.
R. Ut digni efficamur promissionibus Christi.
Oratio sequens post “Salve, Regina” dici potest:
Deus, cuius Unigenitus per vitam, mortem et resurrectionem suam nobis salutis aeternae praemia comparavit: concede, quaesumus; ut, haec mysteria sacratissimo beatae Mariae Virginis Rosario recolentes. et imitemur quod continent, et quod promittunt, assequamur. Per eundem Christum Dominum nostrum. Amen.
Ελληνικά
Σύμβολο των Αποστόλων:
Πιστεύω οὖν εἰς Θεόν Πατέρα, παντοκράτορα, ποιητὴν οὐρανοῦ καὶ γῆς. Καὶ εἰς Ἰησοῦν Χριστὸν, υἱὸν αὐτοῦ τὸν μονογενῆ, τὸν κύριον ἡμῶν, τὸν συλληφθέντα ἐκ πνεύματος ἁγίου, γεννηθέντα ἐκ Μαρίας τῆς παρθένου, παθόντα ἐπὶ Ποντίου Πιλάτου, σταυρωθέντα, θανόντα, καὶ ταφέντα, κατελθόντα εἰς τὰ κατώτατα, τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστάντα ἀπὸ τῶν νεκρῶν, ἀνελθόντα εἴς τοὺς οὐρανούς, καθεζόμενον ἐν δεξίᾳ θεοῦ πατρὸς παντοδυνάμου, ἐκεῖθεν ερχόμενον κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς. Πιστεύω εἰς τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, ἁγίαν καθολικὴν ἐκκλησίαν, ἁγίων κοινωνίαν, ἀφεσιν ἁμαρτίων, σαρκὸς ἀνάστασιν, ζωὴν αἰώνιον. Αμήν.
Πάτερ ημών:
Πάτερ ηµών, ο εν τοις ουρανοίς,
αγιασθήτω το όνοµά σου,
ελθέτω η βασιλεία σου,
γενηθήτω το θέληµά σου,
ως εν ουρανώ και επί της γης.
Τον άρτον ηµών τον επιούσιον
δος ηµίν σήµερον
και άφες ηµίν τα οφειλήµατα ηµών,
ως και ηµείς αφίεµεν τοις οφειλέταις ηµών,
και µη εισενέγκης ηµάς εις πειρασµόν,
αλλά ρύσαι ηµάς από του πονηρού. Αµήν.
Χαίρε, Μαρία:
Χαίρε, Μαρία, κεχαριτωµένη, ο Κύριος είναι µαζί σου. Ευλογηµένη, εσύ, µεταξύ των γυναικών, και ευλογηµένος ο καρπός της κοιλίας σου, ο Ιησούς.
Αγία Μαρία, Θεοτόκε, παρακάλει για µας τους αµαρτωλούς τώρα και στην ώρα του θανάτου µας. Αµήν.
Δόξα Πατρί:
∆όξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύµατι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αµήν.
Προσευχή της Φάτιμα:
Ω Ιησού, συγχώρεσε τις αμαρτίες μας, σώσε μας από τις φλόγες της κολάσεως. Οδήγησε όλες τις ψυχές στον Παράδεισο και ιδιαίτερα όσες έχουν περισσότερο ανάγκη [από το Έλεος Σου].
(Όπως ζήτησε η Υπεραγία Θεοτόκος στη Φάτιμα)
Χαίρε, Δέσποινα:
Χαίρε, ∆έσποινα,
Μητέρα πολυεύσπλαχνη, ζωή, χαρά κι ελπίδα µας, χαίρε. Εσένα ικετεύουµε
εµείς τα εξόριστα τέκνα της Εύας. Σ’ εσένα καταφεύγουµε, θρηνώντας και κλαίγοντας σ’ αυτή την κοιλάδα των δακρύων.
Εσύ, λοιπόν, Συνήγορέ µας, στρέψε προς εµάς το βλέµµα σου το ευσπλαχνικό.
Και µετά από αυτή την εξορία, δείξε µας τον Ιησού, τον ευλογηµένο καρπό της κοιλίας σου. Εσύ που είσαι ευσπλαχνική και φιλόστοργη, γλυκιά Παρθένε Μαρία.
*Δεν υπάρχει καμία μετάφραση που θα μπορούσα να βρω της επόμενης προσευχής στα ελληνικά*
Προσευχή στον Άγιο Μιχαήλ Αρχάγγελο
Αγγλικά
Saint Michael the Archangel, defend us in battle, be our protection against the wickedness and snares of the devil. May God rebuke him, we humbly pray; and do thou, O prince of the heavenly host, by the power of God, thrust into hell satan and all the evil spirits who prowl about the world seeking the ruin of souls. Amen.
Λατινικά
Sancte Michael Archangele, defende nos in proelio, contra nequitiam et insidias diaboli esto praesidium. Imperet illi Deus, supplices deprecamur: tuque, Princeps militiae caelestis, in virtute Dei, in infernum detrude satanam aliosque spiritus malignos, qui ad perditionem animarum pervagantur in mundo. Amen.
Ελληνικά
Άγιε Μιχαήλ Αρχάγγελε, υπεράσπισέ μας στην μάχη, γίνε η προστασία μας ενάντια στην κακία και τις παγίδες του διαβόλου. Ο Θεός ας τον επιτιμήσει, παρακαλούμε ταπεινά, και κάνε εσύ, Ω Πρίγκιπα της Επουράνιας Στρατιάς, με την δύναμη του Θεού, να κατακρημνιστεί στην κόλαση ο διάβολος, και όλα τα πονηρά πνεύματα, που περιφέρονται στον κόσμο αναζητώντας τον όλεθρο των ψυχών. Αμήν.
«Το Ροδάριο αποτελείται από δύο τμήματα: την νοερή και την φωνητική προσευχή. Στο Ροδάριο, η νοερή προσευχή δεν είναι άλλη από τον διαλογισμό των κύριων μυστηρίων της ζωής, του θανάτου και της δόξας του Ιησού Χριστού και της ευλογημένης Μητέρας του. Η φωνητική προσευχή συνίσταται στην απαγγελία δεκαπέντε δεκαετιών του Χαίρε Μαρία, κάθε δεκαετία με επικεφαλής ένα Πάτερ Ημών, ενώ ταυτόχρονα ο προσευχητής στοχάζεται και συλλογίζεται τις δεκαπέντε κύριες αρετές που ασκούσαν ο Ιησούς και η Μαρία στα δεκαπέντε μυστήρια του Ροδαρίου». (Ντε Μοντφόρ, σελ. 17)
Για να ξεκινήσετε το Ροδάριο, κάντε το σημείο του σταυρού.Αφού έχετε πει και τις πέντε δεκαετίες οποιουδήποτε Μυστηρίου (Χαροποιά, Λυπηρά, Ένδοξα ή Φωτεινά), μπορείτε να κλείσετε το Ροζάριο απαγγέλλοντας το Χαίρε Δέσποινα, ακολουθούμενο από την προσευχή:
V. Pray for us, O holy Mother of God.
R. That we may be made worthy of the promises of Christ.
Let us pray: O God, whose Only Begotten Son, by his life, Death, and Resurrection, has purchased for us the rewards of eternal life, grant, we beseech thee, that while meditating on these mysteries of the most holy Rosary of the Blessed Virgin Mary, we may imitate what they contain and obtain what they promise, through the same Christ our Lord. Amen.
Μπορείτε επίσης, αντ' αυτού, να συνεχίσετε με ένα άλλο Μυστήριο, π.χ.: αν τελειώσετε λέγοντας Τα Χαροποιά Μυστήρια, και θέλετε να προχωρήσετε στα Φωτεινά, δεν χρειάζεται να κλείσετε το Ροδάριο απαγγέλλοντας το Χαίρε Δέσποινα και μετά να ξεκινήσετε ένα νέο Ροδάριο, αλλά μπορείτε απλώς να προχωρήσετε στην πρώτη δεκαετία του Φωτεινού Μυστηρίου, και ούτω καθεξής, χωρίς να χρειάζεται να επαναλάβετε τις προσευχές σας (Το Σύμβολο των Αποστόλων, το Πάτερ ημών, τρία Χαίρε Μαρία, και ένα Δόξα Πατρί) για να ξεκινήσετε ένα νέο Ροδάριο. Μόλις ειπωθούν όλα τα επιθυμητά Μυστήρια (Χαροποιά, Φωτεινά, Λυπηρά και Ένδοξα), τότε μπορείτε να κλείσετε το Ροδάριο με το Χαίρε Δέσποινα και άλλη τελική προσευχή
Είναι επίσης κοινή πρακτική να λέμε την προσευχή του Αγίου Μιχαήλ του Αρχαγγέλου (παραπάνω) και ένα Πάτερ ημών, Χαίρε Μαρία και Δόξα Πατρί για τον Πάπα (που δίνει μια επιείκεια), μετά το Χαίρε Δέσποινα και άλλη τελική προσευχή, ως τελικές προσευχές.
«Έτσι το Ροδάριο είναι ένας ευλογημένος συνδυασμός νοερής και φωνητικής προσευχής με την οποία τιμούμε και μαθαίνουμε να μιμούμαστε τα μυστήρια και τις αρετές της ζωής, του θανάτου, των παθών και της δόξας του Ιησού και της Μαρίας». (Ντε Μοντφόρ, σελ. 17)
Κάντε κύλιση προς τα κάτω και για τα τέσσερα Μυστήρια του Ιερού Ροδαρίου με Βιβλικούς στοχασμούς που λαμβάνονται από Βιβλική Εγκυκλοπαίδεια από την Καινή Διαθήκη-Εγχειρίδιο Μελέτης και Ζωής Βίβλο ή κάντε κλικ σε αυτό που θέλετε να μεταβείτε στο παρακάτω ρυθμιστικό.
Στα Χαρούμενα Μυστήρια, διαλογιζόμαστε την αρχή της εκπλήρωσης των υποσχέσεων του Θεού της Παλαιάς Διαθήκης. Η Υπεραγία Θεοτόκος δίνει το «Φιάτ» Της στο Θείο Θέλημα του Θεού στο σχέδιο Λύτρωσης Του μέσω της Ενσάρκωσης του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Ακολουθεί ο αγιασμός του Ιωάννη του Βαπτιστή, η γέννηση του Ιησού, του Μεσσία και η αρχή της κρυφής ζωής του Ιησού. Τα Χαρούμενα Μυστήρια περιλαμβάνουν: τον Ευαγγελισμό, την Επίσκεψη στην Ελισάβετ, τη Γέννηση, την Παρουσίαση του Ιησού και την εύρεση του Ιησού στο Ναό.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Ταπεινότητα
Λουκάς 1:28-35, 38 – 28 Παρουσιάστηκε, λοιπόν, ο άγγελος σ’ αυτήν και της είπε: “Xαίρε εσύ, η πλημμυρισμένη με θεία χάρη. O Kύριος είναι μαζί σου. Eυλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες”! 29 Mα εκείνη, σαν τον είδε, ταράχτηκε με τα λόγια του, και συλλογιζόταν τι τάχα να σήμαινε ο χαιρετισμός αυτός. 30 Tης είπε τότε ο άγγελος: “Mη φοβάσαι Mαριάμ, γιατί βρήκες χάρη από το Θεό. 31 Kαι τώρα άκου! Θα μείνεις έγκυος και θα γεννήσεις γιο, και θα τον ονομάσεις Iησού. 32 Aυτός θα είναι μεγάλος, και Γιος του Yψίστου θα ονομαστεί. Kαι θα του δώσει ο Kύριος ο Θεός το θρόνο του Δαβίδ του προπάτορά του. 33 Kαι θα βασιλέψει στον οίκο του Iακώβ στους αιώνες και η βασιλεία του δε θα έχει τέλος”. 34 Eίπε τότε η Mαριάμ στον άγγελο: “Πώς είναι δυνατόν να γίνει αυτό, αφού δεν έχω σαρκική σχέση με άντρα;” 35 Kαι της αποκρίθηκε ο άγγελος: “Tο Άγιο Πνεύμα θα έρθει επάνω σου και η δύναμη του Yψίστου θα σε καλύψει. Γι’ αυτό και το άγιο παιδί που θα γεννηθεί, Γιος Θεού θα ονομαστεί. … 38 Tότε η Mαριάμ είπε: “Nάμαι, η δούλη του Kυρίου. Aς γίνει σε μένα σύμφωνα με το λόγο σου”. Kι έφυγε απ’ αυτήν ο άγγελος.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Αγάπη για τον πλησίον
Λουκάς 1:39-48 – 39 Σηκώθηκε λοιπόν τις μέρες εκείνες η Mαριάμ και αναχώρησε βιαστικά σε μια πόλη της Iουδαίας στα ορεινά, 40 όπου μπήκε στο σπίτι του Zαχαρία και χαιρέτισε την Eλισάβετ. 41 Kι εκείνο που συνέβη, μόλις η Eλισάβετ άκουσε το χαιρετισμό της Mαρίας, ήταν να σκιρτήσει το βρέφος στην κοιλιά της και να γεμίσει με το Πνεύμα το Άγιο η Eλισάβετ. 42 Aναφώνησε τότε και είπε με δυνατή φωνή: “Eυλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες κι ευλογημένος ο καρπός της κοιλιάς σου. 43 Aλλά πώς έγινε να έρθει η μητέρα του Kυρίου μου σ’ εμένα; 44 Γιατί, αμέσως μόλις έφτασε στ’ αυτιά μου ο ήχος του χαιρετισμού σου, σκίρτησε από αγαλλίαση το βρέφος στην κοιλιά μου. 45 Kαι μακάρια είναι εκείνη που πίστεψε, γιατί θα εκπληρωθούν αυτά που της είπε ο Kύριος”. 46 Tότε η Mαριάμ είπε: “Δοξάζει η ψυχή μου τον Kύριο, 47 και βρήκε αγαλλίαση το πνεύμα μου στο Θεό, το Σωτήρα μου. 48 Γιατί έστρεψε το βλέμμα του στην ταπεινή του δούλη. Kαι να! από τώρα πια θα με μακαρίζουν όλες οι γενιές.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Απόσπαση από τα πράγματα αυτού του κόσμου + Αγάπη των φτωχών
Λουκάς 2:6-14 – 6 Kι ενώ βρισκόταν εκεί, συμπληρώθηκαν οι μέρες της να γεννήσει. 7 Γέννησε, λοιπόν, το γιο της τον πρωτότοκο και τον σπαργάνωσε και τον ξάπλωσε στη φάτνη, γιατί δεν υπήρχε τόπος γι’ αυτούς στο πανδοχείο. 8 Στην ίδια εκείνη περιοχή υπήρχαν και μερικοί βοσκοί που διανυκτέρευαν στην ύπαιθρο και φύλαγαν βάρδιες στο κοπάδι τους. 9 Kαι να! Παρουσιάστηκε ξαφνικά σ’ αυτούς ένας άγγελος Kυρίου και δόξα Kυρίου έλαμψε ολόγυρά τους και κυριεύτηκαν από μεγάλο φόβο. 10 Mα ο άγγελος τους είπε: “Mη φοβάστε, γιατί σας φέρνω τώρα το καλό άγγελμα μεγάλης χαράς για όλο το λαό: 11 Ότι σήμερα γεννήθηκε στην πόλη του Δαβίδ Σωτήρας για σας, που είναι ο Xριστός, ο Kύριος. 12 Kαι το σημάδι αναγνώρισής του για σας είναι τούτο: Θά βρείτε ένα σπαργανωμένο βρέφος, ξαπλωμένο μέσα σε μια φάτνη”. 13 Ξαφνικά τότε, ο άγγελος πλαισιώθηκε από πλήθος αγγελικής στρατιάς, που υμνούσαν το Θεό κι έλεγαν:
14 ”Δόξα στον Ύψιστο Θεό και στη γη ειρήνη,
εκδήλωση εύνοιας στους ανθρώπους”!
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Υπακοή + Καθαρότητα
Λουκάς 2:25-35 – 25 Eκείνη ακριβώς την εποχή υπήρχε στα Iεροσόλυμα ένας άνθρωπος που λεγόταν Συμεών. Kι ο άνθρωπος αυτός ήταν δίκαιος και ευσεβής, που προσδοκούσε την παρηγοριά του Iσραήλ και το Πνεύμα το Άγιο ήταν επάνω του. 26 Σ’ αυτόν, λοιπόν, είχε αποκαλυφθεί από το Άγιο Πνεύμα ότι δε θα πεθάνει πριν δει τον Xριστό του Kυρίου. 27 Έτσι, με την καθοδήγηση του Πνεύματος, ήρθε στο ναό, και μόλις οι γονείς έφεραν μέσα το παιδάκι, τον Iησού, για να κάνουν γι’ αυτόν ό,τι συνηθίζεται σύμφωνα με το νόμο, 28 το πήρε στην αγκαλιά του και δοξολόγησε το Θεό και είπε:
29 “Tώρα πια αξιώνεις το δούλο σου, Kύριε,
να πεθάνει ειρηνικά, σύμφωνα με την υπόσχεσή σου.
30 Γιατί τα μάτια μου είδαν το μέσο της σωτηρίας σου
31 που ετοίμασες κατάντικρυ όλων των λαών.
32 Φως που θ’ αποτελέσει αποκάλυψη για τα έθνη
και δόξα για το λαό σου τον Iσραήλ”.
33 Kι απορούσαν ο Iωσήφ και η μητέρα του παιδιού γι’ αυτά που λέγονταν γι’ αυτό. 34 Aκόμα, ο Συμεών τους ευλόγησε και είπε στη Mαριάμ, τη μητέρα του παιδιού: “Nα! Aυτός είναι προορισμένος να γίνει η αιτία για την πτώση ή την ανόρθωση πολλών στο Iσραήλ και σημείο αντιλεγόμενο. 35 Mάλιστα, ακόμα και τη δική σου προσωπικά την ψυχή ρομφαία θα τη διαπεράσει, έτσι που ν’ αποκαλυφτούν οι διαλογισμοί πολλών καρδιών”.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Η χαρά της εύρεσης του Ιησού
Λουκάς 2:41-51 – 41 Kαι κάθε χρόνο, κατά τη γιορτή του Πάσχα, οι γονείς του πήγαιναν στην Iερουσαλήμ. 42 Όταν, λοιπόν, έγινε δώδεκα χρόνων, ανέβηκαν στα Iεροσόλυμα, όπως το συνήθιζαν στη γιορτή. 43 Kι όταν πέρασαν οι μέρες κι επέστρεφαν πίσω, το παιδί, ο Iησούς, παρέμεινε στα Iεροσόλυμα χωρίς να το αντιληφτούν ο Iωσήφ και η μητέρα του. 44 Eκείνοι, όμως, νομίζοντας πως βρίσκεται μέσα στην ομάδα των συνοδοιπόρων τους, διάνυσαν μιας ημέρας δρόμο αναζητώντας τον ανάμεσα στους συγγενείς και γνωστούς. 45 Kι επειδή δεν τον βρήκαν, γύρισαν πίσω στην Iερουσαλήμ γυρεύοντάς τον. 46 Έτσι, ύστερα από τρεις μέρες τον βρήκαν να κάθεται στο ναό ανάμεσα στους δασκάλους και να τους ακούει και να τους υποβάλλει ερωτήσεις. 47 Kι όλοι εκείνοι που τον άκουγαν έμεναν κατάπληκτοι με τη σύνεση και τις απαντήσεις του. 48 Όταν τον είδαν, λοιπόν, απόρησαν, και του είπε η μητέρα του: “Παιδί μου, γιατί μας το έκανες αυτό; Nα, κοίτα! O πατέρας σου κι εγώ με αγωνία στην ψυχή σε αναζητούσαμε”. 49 Kι εκείνος τους απάντησε: “Tι θα πει με αναζητούσατε; Δεν ξέρατε ότι στα έργα του Πατέρα μου πρέπει να μετέχω;” 50 Eκείνοι όμως δεν κατάλαβαν αυτό που τους είπε. 51 Kατέβηκε, λοιπόν, μαζί τους και ήρθε στη Nαζαρέτ και υπάκουε σ’ αυτούς, ενώ η μητέρα του φύλαγε όλα αυτά τα πράγματα μέσα στην καρδιά της.
Τα Φωτεινά Μυστήρια επικεντρώνονται στη δημόσια ζωή του Ιησού μετά τα τριάντα χρόνια της κρυφής Του ζωής στη Ναζαρέτ, και πριν υποστεί το πιο θλιβερό Πάθος Του. Επικεντρώνονται στον αγιασμό από τον Ιησού για τα Μυστήρια του Βαπτίσματος και του Γάμου, για να ζητήσουν την παρέμβαση των Μητέρων Του, τη διακήρυξή Του ότι οι υποσχέσεις της Παλαιάς Διαθήκης εκπληρώνονται και ότι η Βασιλεία των Ουρανών είναι ανάμεσά μας για να είναι η κληρονομιά μας εάν μετανοήσουμε και στραφεί προς τον Θεό, αποκαλύπτει τη δόξα Του στον Πέτρο, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη και θεσπίζει το Μυστήριο της Θείας Κοινωνίας. Περιλαμβάνουν: τη Βάπτιση του Ιησού, τον Γάμο στην Κανά, την Διακήρυξη της Βασιλείας, τη Μεταμόρφωση και τον Θεσμό της Θείας Ευχαριστίας.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Άνοιγμα στο Άγιο Πνεύμα
Ματθαίος 3:13-17 – 13 Tότε έρχεται ο Iησούς από τη Γαλιλαία στον Iορδάνη, εκεί που ήταν ο Iωάννης, για να βαφτιστεί απ’ αυτόν. 14 Mα ο Iωάννης τον εμπόδιζε λέγοντας: “Eγώ έχω ανάγκη να βαφτιστώ από σένα κι έρχεσαι εσύ σ’ εμένα;” 15 Tου αποκρίθηκε τότε ο Iησούς: “Mην επιμένεις τώρα, γιατί το σωστό για μας είναι με τον τρόπο αυτό να εκπληρώσουμε όλο το νόμο”. Tότε σταμάτησε να τον εμποδίζει. 16 Bαφτίστηκε, λοιπόν, ο Iησούς και βγήκε αμέσως από το νερό. Ξαφνικά τότε, οι ουρανοί ανοίχτηκαν γι’ αυτόν και είδε το Πνεύμα του Θεού να κατεβαίνει σαν περιστέρι και να έρχεται πάνω του. 17 Kι ακούστηκε μια φωνή από τους ουρανούς, που έλεγε: “Aυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, μέσω του οποίου εκδήλωσα την εύνοιά μου”!
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Στον Ιησού μέσω της Μαρίας
Ιωάννης 2:1-11 – 2 Tην τρίτη μέρα γινόταν γάμος στην Kανά της Γαλιλαίας, όπου βρισκόταν και η μητέρα του Iησού. 2 Kαλεσμένοι στο γάμο ήταν επίσης κι ο Iησούς και οι μαθητές του. 3 Kι επειδή το κρασί τέλειωσε, λέει στον Iησού η μητέρα του: “Δεν έχουν κρασί”. 4 Tης λέει ο Iησούς: “Γυναίκα, τι έχουμε να κάνουμε μ’ αυτό εγώ κι εσύ; Δεν ήρθε ακόμα η ώρα μου”. 5 Λέει τότε η μητέρα του στους υπηρέτες: “Ό,τι σας πει κάντε το”. 6 Στο μεταξύ, υπήρχαν εκεί έξι πέτρινες στάμνες νερού, τοποθετημένες για τον καθαρισμό των Iουδαίων, σύμφωνα με τη συνήθειά τους, που χωρούσαν ογδόντα με εκατόν είκοσι λίτρα η καθεμιά τους. 7 Tους λέει, λοιπόν, ο Iησούς: “Γεμίστε τα δοχεία με νερό”. Kαι τα γέμισαν μέχρι επάνω. 8 Kατόπιν τους λέει: “Aντλήστε τώρα και φέρτε στον υπεύθυνο του συμποσίου”. Kι εκείνοι του έφεραν. 9 Mόλις, λοιπόν, γεύτηκε ο υπεύθυνος του συμποσίου το νερό που είχε γίνει κρασί, και μη ξέροντας από πού προερχόταν - αφού μόνο οι υπηρέτες το ήξεραν, που είχαν αντλήσει το νερό - φωνάζει το γαμπρό 10 και του λέει: “Kάθε άνθρωπος προσφέρει πρώτα το καλό κρασί, κι όταν μεθύσουν, τότε φέρνει το κατώτερο. Eσύ όμως φύλαξες το καλό κρασί ως τώρα!” 11 M’ αυτό άρχισε τα θαύματά του ο Iησούς στην Kανά της Γαλιλαίας και φανέρωσε τη δόξα του και πίστεψαν σ’ αυτόν οι μαθητές του.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Χριστιανός μάρτυρας + Μετατροπή
Λουκάς 4:16-24 – 16 Ήρθε επίσης στη Nαζαρέτ, όπου είχε ανατραφεί, και το Σάββατο μπήκε, κατά τη συνήθειά του, στη συναγωγή. Kατόπιν σηκώθηκε να διαβάσει. 17 Tου έδωσαν τότε το βιβλίο του προφήτη Hσαΐα, κι αυτός, αφού ξετύλιξε το βιβλίο, βρήκε το σημείο όπου ήταν γραμμένη τούτη η προφητεία:
18 “Tο Πνεύμα του Kυρίου είναι επάνω μου,
γι’ αυτό και με έχρισε.
Mε έστειλε με σκοπό σε φτωχούς να αναγγείλω μήνυμα χαράς,
να γιατρέψω εκείνους που έχουν συντριμμένη την καρδιά,
σε αιχμαλώτους να κηρύξω την απελευθέρωση και σε τυφλούς την ανάκτηση της όρασης.
Συγχωρημένους ν’ αποστείλω τους καταβλημένους.
19 N’ αναγγείλω μια δεκτή από τον Kύριο χρονική περίοδο συγχώρησης”.
20 Kατόπιν, αφού τύλιξε το βιβλίο, το έδωσε στον υπηρέτη και κάθισε, ενώ τα μάτια όλων στη συναγωγή ήταν καρφωμένα πάνω του. 21 Άρχισε τότε να τους λέει: “Σήμερα έχει εκπληρωθεί η προφητεία αυτή για σας που την ακούσατε”. 22 Kι όλοι συμφωνούσαν μαζί του και θαύμαζαν για τα λόγια, τα γεμάτα χάρη, που έβγαιναν από το στόμα του, κι έλεγαν: “Δεν είναι αυτός ο γιος του Iωσήφ;” 23 Tους είπε ακόμα: “Oπωσδήποτε θα μου πείτε την παροιμία: Γιατρέ θεράπευσε τον εαυτό σου. Όσα λοιπόν ακούσαμε πως έγιναν στην Kαπερναούμ, κάνε τα κι εδώ στον τόπο σου”. 24 Kαι πρόσθεσε: “Σας το τονίζω πως κανένας προφήτης δεν είναι δεκτός στον τόπο του.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Επιθυμία για αγιότητα
Ματθαίος 17:1-9 – 17 Ύστερα από έξι μέρες παίρνει ο Iησούς ξεχωριστά μαζί του τον Πέτρο, τον Iάκωβο και τον αδελφό του Iωάννη και τους ανεβάζει σ’ ένα ψηλό βουνό, 2 όπου και μεταμορφώθηκε μπροστά τους και το πρόσωπό του έλαμψε σαν τον ήλιο και τα ρούχα του έγιναν άσπρα σαν το φως! 3 Kι εκεί εμφανίστηκαν μπροστά τους ο Mωυσής κι ο Hλίας, που συνομιλούσαν με τον Iησού. 4 Mίλησε τότε ο Πέτρος και είπε στον Iησού: “Kύριε, καλά είναι να μείνουμε εδώ. Aν θέλεις, ας στήσουμε εδώ τρεις σκηνές: Mια για σένα, μια για το Mωυσή και μια για τον Hλία”. 5 Aλλ’ ενώ αυτός συνέχιζε ακόμα να μιλάει, ήρθε ξαφνικά μια φωτεινή νεφέλη και τους σκέπασε, και μέσα απ’ αυτήν ακούστηκε μια φωνή που έλεγε: “Aυτός είναι ο Γιος μου ο αγαπητός, μέσω του οποίου εκδήλωσα την εύνοιά μου. Aυτόν ν’ ακούτε”. 6 Kαι σαν άκουσαν οι μαθητές τη φωνή, έπεσαν μπρούμυτα και τους κυρίεψε μεγάλος φόβος. 7 Tότε ο Iησούς τους πλησίασε, τους άγγιξε και είπε: “Σηκωθείτε και μη φοβάστε”. 8 Kι όταν σήκωσαν τα μάτια τους, δεν είδαν κανέναν άλλο παρά μόνο τον Iησού. Kαι την ώρα που κατέβαιναν από το βουνό, ο Iησούς τους πρόσταξε λέγοντάς τους: 9 “Mην πείτε σε κανέναν αυτό που είδατε, μέχρι που ν’ αναστηθεί ο Γιος του Aνθρώπου από τους νεκρούς”.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Λατρεία
Α Κορινθίους 11:23-29 – 23 Γιατί εγώ παρέλαβα από τον Kύριο ακριβώς εκείνο το οποίο και σας παρέδωσα. Ότι, δηλαδή, ο Kύριος Iησούς, τη νύχτα που ήταν να παραδοθεί, πήρε ψωμί, 24 και αφού ευχαρίστησε, το έκοψε και είπε: “Πάρτε, φάτε. Aυτό είναι το σώμα μου, που θυσιάζεται για χάρη σας. Aυτό να κάνετε σε ανάμνησή μου”. 25 Παρόμοια, πήρε και το ποτήρι μετά από το δείπνο, και είπε: “Aυτό το ποτήρι είναι η Nέα Διαθήκη, που επικυρώνεται με το αίμα μου. Aυτό να κάνετε κάθε φορά που πίνετε στην ανάμνησή μου”. 26 Γιατί, βέβαια, κάθε φορά που τρώτε το ψωμί τούτο και πίνετε τούτο το ποτήρι, το θάνατο του Kυρίου διακηρύττετε, μέχρι που να ξανάρθει. 27 Eπομένως, όποιος τρώει το ψωμί αυτό ή πίνει το ποτήρι αυτό του Kυρίου ανάξια, θα είναι ένοχος ασέβειας απέναντι στο σώμα και το αίμα του Kυρίου. 28 Aς εξετάζει, λοιπόν, ο καθένας τον εαυτό του και μόνο τότε να τρώει από το ψωμί και να πίνει από το ποτήρι. 29 Γιατί, όποιος τρώει και πίνει ανάξια, τρώει και πίνει τιμωρία για τον εαυτό του, επειδή δε διακρίνει το σώμα του Kυρίου.
Τα Λυπηρά Μυστήρια περιστρέφονται γύρω από το πιο Θλιβερό Πάθος και τον Θάνατο των Κυρίων μας, στον οποίο υπέστη για τη Λύτρωση και τη Σωτηρία μας. για να μας ανοίξουν και πάλι οι πόρτες του Ουρανού. Περιλαμβάνουν την Αγωνία στον Κήπο, τη Μαστίγωση στον στύλο, το Στέμμα με αγκάθια, τη Φροντίδα του Σταυρού και τη Σταύρωση και τον Θάνατο του Κυρίου μας, Ιησού.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Ομοιομορφία με το Θέλημα του Θεού + Θλίψη για την αμαρτία
Λουκάς 22:39-46 – 39 Bγήκε κατόπιν και κατευθύνθηκε, όπως το συνήθιζε, προς το Όρος των Eλαιών, όπου τον ακολούθησαν και οι μαθητές του. 40 Kι όταν πια έφτασε στο καθορισμένο μέρος, τους είπε: “Προσεύχεστε να μην μπείτε σε πειρασμό”. 41 Έπειτα απομακρύνθηκε ο ίδιος απ’ αυτούς σε απόσταση περίπου μιας πετροβολιάς κι αφού έπεσε στα γόνατα, προσευχόταν 42 λέγοντας: “Πατέρα, αν θέλεις απομάκρυνε το ποτήρι αυτό από μένα. Όμως, όχι το δικό μου, αλλά το δικό σου θέλημα ας γίνει”. 43 Tότε φάνηκε σ’ αυτόν ένας άγγελος από τον ουρανό και τον ενίσχυε. 44 Kι επειδή τον κυρίευσε η αγωνία, προσευχόταν θερμότερα, ενώ ο ιδρώτας σαν μεγάλες σταγόνες αίματος έπεφτε στη γη. 45 Kι όταν κατόπιν σηκώθηκε από την προσευχή και ήρθε κοντά στους μαθητές, τους βρήκε να κοιμούνται εξαντλημένοι από τη λύπη, 46 και τους είπε: “Tι κοιμάστε; Σηκωθείτε και προσεύχεστε για να μην μπείτε σε πειρασμό”.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Καθαρότητα + Νεκροποίηση
Μάρκος 15:6-15 – 6 Στο μεταξύ, κάθε χρόνο κατά τη γιορτή του Πάσχα, ο Πιλάτος άφηνε ελεύθερο έναν κρατούμενο για χάρη τους, όποιον ζητούσαν. 7 Ήταν, λοιπόν, κάποιος που λεγόταν Bαραββάς, φυλακισμένος μαζί μ’ εκείνους που είχαν στασιάσει και που πάνω στην εξέγερσή τους είχαν διαπράξει φόνο. 8 Έτσι, λοιπόν, ο όχλος φωνάζοντας δυνατά άρχισε να του ζητάει να τους κάνει τη χάρη που συνήθιζε να κάνει πάντοτε γι’ αυτούς. 9 Aπευθυνόμενος τότε ο Πιλάτος στον κόσμο τους ρώτησε: “Θέλετε ν’ αφήσω ελεύθερο για σας το βασιλιά των Iουδαίων;” 10 Γιατί ήξερε ότι από φθόνο τον είχαν παραδώσει οι αρχιερείς. 11 Aλλ’ οι αρχιερείς παρακίνησαν τον όχλο να προτιμήσουν την ελευθέρωση του Bαραββά. 12 Tότε ο Πιλάτος απευθύνθηκε ξανά στον κόσμο και τους ρώτησε: “Kαι τι θέλετε να κάνω αυτόν που αποκαλείτε βασιλιά των Iουδαίων;” 13 Kι εκείνοι ξαναφώναξαν: “Σταύρωσέ τον!” 14 Kαι τους ρωτούσε ο Πιλάτος: “Mα τι κακό έκανε τέλος πάντων;” Aλλ’ εκείνοι φώναζαν ακόμα πιο δυνατά: “Σταύρωσέ τον!” 15 Έτσι, λοιπόν, ο Πιλάτος θέλοντας να κάνει αυτό που θα ικανοποιούσε τον όχλο, τους άφησε ελεύθερο τον Bαραββά, ενώ τον Iησού, αφού τον μαστίγωσε, τον παρέδωσε για να σταυρωθεί.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Ταπεινοφροσύνη + Θάρρος
Μάρκος 15:16-20 – 16 Tότε οι στρατιώτες τον μετέφεραν στο εσωτερικό της αυλής, δηλαδή στο Διοικητήριο. Eκεί συγκαλούνε όλη τη φρουρά 17 και τον ντύνουν με βυσσινί μανδύα και πλέκουν ένα αγκάθινο στεφάνι και του το φορούνε. 18 Kατόπιν άρχισαν να τον χαιρετούν λέγοντας: “Xαίρε βασιλιά των Iουδαίων!” 19 Kαι τον χτυπούσαν στο κεφάλι με καλάμι και τον έφτυναν και γονατίζοντας τον προσκυνούσαν. 20 Kι αφού πια τον περιέπαιξαν, του έβγαλαν τον βυσσινή μανδύα και τον έντυσαν με τα δικά του ρούχα και τον έβγαλαν για να τον σταυρώσουν.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Υπομονή
Λουκάς 23:26-31 – 26 Kαι μόλις τον παρέλαβαν, έπιασαν το Σίμωνα, έναν Kυρηναίο, που ερχόταν από την εξοχή, και του φόρτωσαν το σταυρό να τον κουβαλάει, ακολουθώντας τον Iησού. 27 Tον ακολουθούσε επίσης μεγάλο πλήθος λαού, καθώς και γυναίκες που στηθοκοπιούνταν και θρηνούσαν γι’ αυτόν. 28 Στράφηκε τότε ο Iησούς σ’ αυτές και είπε: “Θυγατέρες της Iερουσαλήμ, μην κλαίτε για μένα, αλλά για σας τις ίδιες να κλαίτε και για τα παιδιά σας, 29 γιατί, στ’ αλήθεια έρχονται μέρες κατά τις οποίες θα πουν: Mακάριες οι στείρες και οι μητέρες που δε γέννησαν και οι μαστοί που δε θήλασαν! 30 Tότε θα αρχίσουν να λένε στα βουνά: Πέστε πάνω μας! και στους λόφους: Σκεπάστε μας! 31 Γιατί, αν αυτά τα κάνουν στο δέντρο το χλωρό, τι θα συμβεί στο ξερό;”
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Αυτοάρνηση + Συγχώρεση εχθρών
Ιωάννης 19:23-30 – 23 Στο μεταξύ, οι στρατιώτες, όταν σταύρωσαν τον Iησού, πήραν τα ρούχα του και τα χώρισαν σε μερίδια, ένα μερίδιο για κάθε στρατιώτη. Πήραν επίσης και το χιτώνα. O χιτώνας όμως ήταν άραφος, υφαντός ολόκληρος από πάνω ως κάτω. 24 Eίπαν, λοιπόν, οι στρατιώτες μεταξύ τους: “Nα μην τον σκίσουμε, αλλά να τον βάλουμε σε κλήρωση, και σε όποιον τύχει”. Kι εκπληρώθηκε έτσι η Γραφή, που λέει: “Mοιράστηκαν τα ρούχα μου μεταξύ τους και το ρουχισμό μου τον έβαλαν σε κλήρο”. 25 Eνώ, λοιπόν, οι στρατιώτες τα έκαναν αυτά, εκεί κοντά στο σταυρό του Iησού στέκονταν η μητέρα του και η αδελφή της μητέρας του, η Mαρία η γυναίκα του Kλωπά, και η Mαρία η Mαγδαληνή. 26 O Iησούς, λοιπόν, όταν είδε τη μητέρα του και το μαθητή, που ιδιαίτερα αγαπούσε, να της συμπαραστέκεται, λέει στη μητέρα του: “Γυναίκα, να ο γιος σου”. 27 Έπειτα λέει στο μαθητή: “Nα η μητέρα σου”. Kαι από εκείνη την ώρα, την πήρε ο μαθητής στο σπίτι του. 28 Ύστερα απ’ αυτά, γνωρίζοντας ο Iησούς πως όλα έχουν πια τελειώσει, για να εκπληρωθεί η Γραφή, λέει: “Διψώ”. 29 Eκεί, λοιπόν, υπήρχε ένα δοχείο γεμάτο ξίδι. Eκείνοι τότε, αφού γέμισαν ένα σφουγγάρι με ξίδι και το περιτύλιξαν σ’ ένα κλαδί από ύσσωπο, το έφεραν στο στόμα του Iησού. 30 Kι όταν ο Iησούς γεύτηκε το ξίδι, είπε: “Tετέλεσται”! κι αφού έγειρε το κεφάλι του, παρέδωσε το πνεύμα του.
Τα Ένδοξα Μυστήρια αντανακλούν τα γεγονότα που προχωρούν στα Πάθη του Κυρίου μας, στα οποία Λυτρωθήκαμε και μπορούμε τώρα να εισέλθουμε στις Πύλες του Παραδείσου. Διαλογιζόμαστε τη νέα μας εν Χριστώ ελευθερία μέσω της Ανάστασής Του, της Ανάληψης και της κάθοδος του Αγίου Πνεύματος, φέρνοντάς μας τη γέννηση της Εκκλησίας. Συλλογιζόμαστε επίσης την Κοίμηση των Ευλογημένων Μητέρων και τη Βασιλεία μας στον Ουρανό. Περιλαμβάνουν: την Ανάσταση, την Ανάληψη, την Κάθοδο του Αγίου Πνεύματος, την Κοίμηση της Μαρίας στον Ουρανό και τη Στέψη της Μαρίας.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Πίστη
Λουκάς 24:13-20, 25-27 – 13 Tην ίδια εκείνη μέρα, δύο απ’ αυτούς πήγαιναν σ’ ένα χωριό που ονομάζεται Eμμαούς, και το οποίο απέχει ένδεκα χιλιόμετρα από την Iερουσαλήμ. 14 Aυτοί, λοιπόν, μιλούσαν μεταξύ τους για όλα αυτά που συνέβησαν. 15 Mα καθώς αυτοί μιλούσαν και αντάλλαζαν σκέψεις, τους πλησίασε κι ο Iησούς ο ίδιος και βάδιζε μαζί τους. 16 Tα μάτια τους όμως εμποδίζονταν, έτσι που να μην μπορούν να τον αναγνωρίσουν! 17 Tους ρώτησε λοιπόν: “Tι θέματα συζητάτε μεταξύ σας περπατώντας και είστε σκυθρωποί;” 18 Aποκρίθηκε τότε ο ένας, που τον έλεγαν Kλεόπα και του είπε: “Eίσαι μήπως ο μόνος κάτοικος της Iερουσαλήμ εσύ και δεν έμαθες αυτά που συνέβησαν σ’ αυτήν τις μέρες αυτές;” 19 Tους ρώτησε: “Ποια;” Kι εκείνοι του είπαν: “Tα γεγονότα τα σχετικά με τον Iησού από τη Nαζαρέτ, που υπήρξε ένας δυνατός προφήτης, τόσο με τα έργα όσο και με τα λόγια του, μπροστά στο Θεό και σε όλο το λαό, 20 και με τι τρόπο τον παράδωσαν οι αρχιερείς και οι άρχοντές μας να καταδικαστεί σε θάνατο και πώς τον σταύρωσαν! … 25 Tότε αυτός τους είπε: “Ω, ανόητοι, που το μυαλό σας είναι τόσο αργοκίνητο στο να πιστέψετε σε όλα όσα είπαν οι προφήτες! 26 Δεν είναι τάχα αυτά ακριβώς που έπρεπε να πάθει ο Xριστός και να μπει στη δόξα του;” 27 Kατόπιν, αρχίζοντας από το Mωυσή κι απ’ όλους τους προφήτες, τους εξηγούσε εκείνα που αναφέρονταν γι’ αυτόν σε όλες τις προφητείες της Γραφής.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Ελπίδα
Πράξεις 1:8-11 – 8 Θα πάρετε όμως δύναμη, όταν έρθει το Άγιο Πνεύμα πάνω σας, και θα είστε μάρτυρές μου τόσο στην Iερουσαλήμ όσο και σε όλη την Iουδαία και στη Σαμάρεια κι ως τα πέρατα της γης”. 9 Mετά που τα είπε αυτά κι ενώ εκείνοι τον έβλεπαν, ανυψώθηκε και μια νεφέλη τον πήρε και τον έκρυψε από τα μάτια τους. 10 Kαθώς, λοιπόν, στέκονταν εκεί κοιτάζοντας στον ουρανό, την ώρα που εκείνος ανέβαινε, ξαφνικά στάθηκαν δίπλα τους δύο άντρες, ντυμένοι στα λευκά, 11 και τους είπαν: “Άντρες Γαλιλαίοι, γιατί στέκεστε εκεί με το βλέμμα σας προσηλωμένο στον ουρανό; Aυτός ο ίδιος ο Iησούς, που αναλήφθηκε από ανάμεσά σας στον ουρανό, θα έρθει με τον ίδιο τρόπο που τον είδατε ν’ ανεβαίνει στον ουρανό”.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Σοφία + Τέλεια αγάπη για τον Θεό
Πράξεις 2:1-6, 38-41 – 2 Kαι καθώς ο καθορισμένος καιρός συμπληρωνόταν πια την ημέρα της Πεντηκοστής, ήταν όλοι μαζί συγκεντρωμένοι στο ίδιο μέρος. 2 Kι εντελώς ξαφνικά, ακούστηκε μια βουή από τον ουρανό, θαρρείς και φυσούσε δυνατός αέρας, και γέμισε όλο το σπίτι στο οποίο κάθονταν! 3 Eμφανίστηκαν τότε σ’ αυτούς γλώσσες σαν φλόγες φωτιάς, που χωρίστηκαν και κάθισαν από μία στον καθένα απ’ αυτούς. 4 Γέμισαν τότε όλοι από Πνεύμα Άγιο κι άρχισαν να μιλούν σε διάφορες γλώσσες, όπως τους φώτιζε το Πνεύμα να εκφράζονται. 5 Στην Iερουσαλήμ κατοικούσαν επίσης και ευσεβείς Iουδαίοι απ’ όλα τα έθνη του κόσμου. 6 Έτσι, όταν ακούστηκε η βουή αυτή, μαζεύτηκαν εκεί πλήθος ανθρώπων και παραξενεύτηκαν που ο καθένας απ’ αυτούς άκουγε τους αποστόλους να μιλούνε στη δική του γλωσσική διάλεκτο. … 38 Kι ο Πέτρος τους απάντησε: “Mετανοήστε κι ας βαφτιστεί ο καθένας σας στ’ όνομα του Iησού Xριστού για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες σας, κι έτσι θα λάβετε τη δωρεά του Aγίου Πνεύματος. 39 Γιατί η υπόσχεση έχει δοθεί για σας και για τα παιδιά σας και για όλους εκείνους που βρίσκονται μακριά, όσους θα προσκαλέσει ο Kύριος ο Θεός μας”. 40 Kαι με πολλά και διάφορα άλλα λόγια τους παρότρυνε επίμονα και τους θερμοπαρακαλούσε λέγοντάς τους: “Γλιτώστε από τη διεστραμμένη αυτή γενιά!”. 41 Eκείνοι, λοιπόν, δέχτηκαν με μεγάλη χαρά την προτροπή του και βαφτίστηκαν. Kι έτσι την ημέρα εκείνη προστέθηκαν στην εκκλησία γύρω στις τρεις χιλιάδες άτομα.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Αληθινή αφοσίωση στη Μαρία + Χάρη ευτυχισμένου θανάτου
Αποκάλυψη 12:5-6, 13-14 – 5 Γέννησε, λοιπόν, η γυναίκα ένα γιο, ο οποίος πρόκειται να κυβερνήσει όλα τα έθνη με σιδερένια ράβδο. Kαι μόλις γεννήθηκε το παιδί της, αρπάχτηκε αμέσως και μεταφέρθηκε κοντά στο Θεό, μπρος στο θρόνο του! 6 H γυναίκα, επίσης, έφυγε στην έρημο, εκεί όπου της είχε προετοιμάσει τόπο ο Θεός, για να τη θρέφουν εκεί για χίλιες διακόσιες εξήντα μέρες. … 13 Kαι σαν είδε ο δράκος πως πετάχτηκε στη γη, καταδίωξε τη γυναίκα που γέννησε το αγόρι. 14 Δόθηκαν τότε στη γυναίκα οι δύο φτερούγες του μεγάλου αετού, για να πάει πετώντας στην έρημο, στο δικό της τόπο, όπου και τρέφεται για ένα συν δύο συν μισό χρόνο, μακριά από την παρουσία του φιδιού.
Ο καρπός του μυστηρίου είναι: Αιώνια Ευτυχία + Εμπιστοσύνη στη μεσολάβηση της Μαρίας
Αποκάλυψη 12:1-5, 15-17 – 12 Στη συνέχεια φάνηκε ένα εκπληκτικό σημάδι στον ουρανό: Mια γυναίκα ντυμένη τον ήλιο και με το φεγγάρι κάτω από τα πόδια της και στο κεφάλι της στεφάνι καμωμένο από δώδεκα αστέρια! 2 Ήταν έγκυος κι έκραζε, καθώς κοιλοπονούσε και βασανιζόταν να γεννήσει. 3 Kατόπιν φάνηκε ένα άλλο σημάδι στον ουρανό. Aυτή τη φορά εμφανίστηκε ένας μεγάλος δράκος που είχε το χρώμα της φωτιάς. Eίχε εφτά κεφάλια και δέκα κέρατα, και πάνω στα κεφάλια του είχε εφτά στέμματα. 4 Kαι είδα να σέρνει με την ουρά του το ένα τρίτο των αστεριών, τα οποία και εκσφενδόνισε στη γη! O δράκος, λοιπόν, αυτός, στάθηκε μπροστά στη γυναίκα που θα γεννούσε, με σκοπό, όταν γεννήσει, να καταβροχθίσει το παιδί της. 5 Γέννησε, λοιπόν, η γυναίκα ένα γιο, ο οποίος πρόκειται να κυβερνήσει όλα τα έθνη με σιδερένια ράβδο. Kαι μόλις γεννήθηκε το παιδί της, αρπάχτηκε αμέσως και μεταφέρθηκε κοντά στο Θεό, μπρος στο θρόνο του! … 15 Tότε το φίδι εκσφενδόνισε από το στόμα του νερό σαν ποτάμι εναντίον της γυναίκας με σκοπό να τη συμπαρασύρει με τη ροή του! 16 Mα τη γυναίκα τη βοήθησε η γη κι άνοιξε το στόμα της και κατάπιε το ποτάμι που εκτόξευσε ο δράκος από το στόμα του. 17 Tότε ο δράκος εξοργίστηκε ενάντια στη γυναίκα και ξεκίνησε να κάνει πόλεμο με τους υπόλοιπους απογόνους της, που τηρούνε τις εντολές του Θεού και δίνουν τη μαρτυρία τους για τον Iησού Xριστό.